Waarom ik meedoe aan Tournee Minerale?

Hallo daar! Ik ben Marco, de steun en toeverlaat van Inge. En dus ook de papa van ons grote wonder “Robbe”.

Inge en Marco

Ik ben een jonge veertiger die vooral met software ontwikkeling zijn boterham verdiend. Daardoor heb ik ook een kleine rol gekregen als web designer van Inge haar nobele zaakje ‘Het Hoopvolle Buikje’. Ik probeer haar met mijn achtergrond zo veel mogelijk te helpen met het online gedeelte van haar zaakje. Zo heb ik bv haar website in mekaar gestoken en probeer ik ook in contact te komen met ander kleine zaakjes. Dit om met elkaar te linken en eventueel samen te werken. Maar nu genoeg over dat deel…

Waarom noem ik onze Robbe nu eigenlijk ons grote wonder?

Zoals jullie in Inge haar blog en op haar website al hebben kunnen lezen, is onze kinderwens ook niet gelopen zoals we het ons op voorhand hadden voorgesteld. Zoals ieder koppel dat aan kindjes denkt, verwacht je op voorhand geen problemen. Dat gaat allemaal wel vanzelf gaan want dat zie je zo toch bij iedereen. Enkele maanden veel plezier tussen de lakens en tegen dat er een jaartje achter de rug is, komt iedereen op bezoek om je proficiat te wensen met je wondertje…

Dat was bij ons dus niet het geval!

Ons traject is jammer genoeg helemaal anders gelopen… We hebben inderdaad ook de eerste maanden veel plezier gehad tussen de lakens, maar als die maanden al richting een jaar gaan, en alle mensen rondom jouw als uit het niets zwanger worden, begin je natuurlijk te twijfelen en begint je zoektocht naar een oplossing.

Na veel heen en weer geloop… Bezoeken aan dokters, specialisten en uiteindelijk fertiliteitscentra, is er aan het licht gekomen dat Inge haar cyclus onregelmatig was en dat mijn zwemmers niet echt allemaal deden wat ze moesten doen.

Dan hoor je zo van die dingen… Enkele miljoenen zwemmers. Zijn er dat dan niet genoeg?

Niet allemaal de juiste vorm… Maar je hebt toch maar 1 slimmerik nodig die weet wat hij moet doen…

Ons kleine wonder onderweg naar het nestje

Blijkbaar is het allemaal toch niet zo simpel. We hebben toen nog een paar maanden mogen spelen tussen de lakens, maar dat heeft uiteindelijk niets opgeleverd.

En wat dan?

De volgende stap die ons dan zou kunnen helpen was bevruchting via inseminatie. Wat wil zeggen dat Inge onder de hormonale medicatie moest en dat ik op de dag van de waarheid mijn materiaal in een potje moest gaan afleveren zodat het erna via een hele omweg bij de eicel terecht komt. Veel plezier komt daar niet meer bij kijken.

En echt romantisch kan je het ook niet noemen…   Zeker niet als je weet waar dit allemaal moet doorgaan. Een klein kil ziekenhuiskamertje met wat “sensuele” posters tegen de muur. Maar alles voor de goede zaak natuurlijk.  En op hoop van zegen.  Wat maakt nu dat Robbe ons grote wonder is? Dit is omdat het bij onze eerste inseminatie meteen raak was. Er waren wel wat moeilijkheden in het begin van de zwangerschap, maar ongeveer 9 maanden later kon inderdaad iedereen ons proficiat komen wensen. Wat hebben we genoten van deze tijd…

Ons grote wonder, toen nog zo klein

Tot…

Tot er natuurlijk een vervolg kwam aan onze kinderwens. Om te beginnen hoorde het plezier tussen de lakens er nu van het begin al niet meer bij vermits ons duidelijk was gemaakt dat de kans enorm klein zou zijn. Dus vanaf het begin moest Inge weer aan de medicatie en volgde de inseminaties. Natuurlijk veronderstelden we dat dit net zo vlot ging lopen als de eerste keer. Maar de eerste keer werd een tweede en een derde tot uiteindelijk onze kansen op waren. Hierna kregen we de optie om via IVF verder te gaan wat we natuurlijk ook hebben gedaan want de drang naar een broertje of zusje voor Robbe was zo groot. Robbe begon er uiteindelijk ook zelf achter te vragen.

Maar…

De opeenstapeling van al de pogingen en al de volgende ontgoochelingen werd echter veel te zwaar. Als daar dan ook nog een zwangerschapsverlies bij aan te pas kwam en een operatie voor Inge ( endometriose ) hebben we uiteindelijk besloten om het los te laten en verder te gaan met ons leven en ons volledig te smijten voor Robbe. Want eerlijk, die jongen zal er ook wel van hebben afgezien. Mama en papa die zo vaak naar het ziekenhuis moesten gaan. Met momenten meer met het toekomstige broertje of zusje bezig waren, dan te genieten van wat we al hadden. Achteraf wel allemaal makkelijk te zeggen, want die periode zelf was niet zo simpel. Als je dan ook nog van die opmerkingen als ‘en komt er geen tweede of je hebt er toch al 1’ krijgt, dat maakt het er allemaal niet makkelijker op.

Ons gezin

Soit…

Maar wat heeft dit nu allemaal te maken met Tournee Minerale?

Wel…

Tijdens ons lange traject heb ik nooit de indruk gehad dat ik mijn manier van leven moest veranderen. Ik moest een beetje letten op mijn gewicht en niet te veel alcohol drinken. Zo is het toen toch bij mij overgekomen. Mocht er toen iemand mij wat beter hebben opgevolgd en aan me uitgelegd hebben wat de impact zou kunnen zijn op mijn vruchtbaarheid, dan had ik hier wat meer rekening mee kunnen houden. Dan had ik het misschien wel anders aangepakt. Af en toe een glaasje kan toch geen kwaad dacht ik toen. De eerste keer lukte het toch ook, waarom moet er dan iets veranderen….

Heb ik spijt? Misschien wel, maar ik wist toen niet beter.

Had het anders gelopen? Dat zullen we nooit weten.

Mede om die reden schrijf ik nu deze blog. Ik wil ik de jonge koppels, die misschien nog niet denken aan kinderen, er toch op attent maken. Hou een beetje rekening met je lichaam en las soms eens een rustpauze in. Tournee Minerale is de ideale manier om het eens uit te proberen. Een maandje geen alcohol, maar water. Beweeg eens wat meer, ga eens samen wandelen. Trek tijdens de pauze op het werk eens naar buiten om met de collega’s een frisse neus te halen. Het zal je sowieso op dat moment al doen ontspannen en misschien heeft dat later wel effect op je vruchtbaarheid en helpt het je aan jullie wonder. Ik weet dat het misschien nog wat vroeg is voor velen om dat nu al in jullie hoofd te steken. Maar het kan helemaal geen kwaad om het eens uit te proberen en het effect op je lichaam eens mee te maken.

De conclusie van mijn verhaal is dat preconceptiezorg ook iets is voor mannen. Dit is niet enkel een woord voor vrouwen die een kinderwens hebben. Het is belangrijk voor beide partners. Jullie als man zijn ook heel belangrijk.

Heb je vragen over preconceptiezorg? Zit je met andere vragen omtrent jullie kinderwens traject? Aarzel niet om contact op te nemen met Het Hoopvolle Buikje . Een fertiliteitscounselor kan je al mee op weg helpen lang voor de feitelijke zwangerschap.

Groetjes en veel succes met je maandje zonder alcohol.

Glas heerlijk water

De impact van fertiliteitsbehandelingen

Fertiliteitsbehandelingen en de impact op je lichaam en je relatie

Fertiliteitsbehandelingen, niet zomaar een pilletje of een spuitje!!

Fertiliteitsbehandelingen kunnen een impact hebben op je lichaam, je sociale leven, maar ook op je relatie, je werk en je seksleven.

Waarop ze het meeste impact hebben is afhankelijk van persoon tot persoon, van koppel tot koppel, want ieders situatie is uniek. Er is dan ook geen pasklare oplossing.

Wist je dat langdurige fertiliteitsbehandelingen even zwaar en stresserend kunnen zijn als een behandeling voor kanker?  Vaak besef je pas na deze behandelingen wat deze met je hebben gedaan.

Vandaag sta ik graag even stil bij de impact op je lichaam.

Je kinderwens is groot, je hebt er alles voor over. Maar dat neemt niet weg dat het dikwijls moeilijk is. De medicatie kan je hele hormoonhuishouding beïnvloeden. Je kan je opgeblazen, misselijk voelen of buikpijn hebben. Sommigen hebben last van hoofdpijn, anderen hebben dan weer pijnlijke borsten. Het is allemaal heel verwarrend, want veel van deze signalen komen overeen met de verschijnselen van een beginnende zwangerschap. Daarnaast heb je ook nog de bloedonderzoeken, echo’s, de prikken… en het getal op de weegschaal dat kan stijgen. Je lichaam moet dus heel wat doorstaan en soms vertrouw je je eigen lichaam niet meer.

Herken je dit? Ik kan je gerust stellen, je bent zeker niet de enige.

Je lichaam kan dus ‘moe’ worden,  meer dan gewoon ‘moe’. Best kan je je lichaam na elke periode van behandeling de nodige rust gunnen. Dit betekent dat je een pauze kan inlassen tussen twee behandelingen. Ik kan me voorstellen dat hier je haren overeind van gaan staan, want een pauze betekent ook dat je nog wat langer zal moeten wachten voor je zwanger bent. Dat is zeer begrijpelijk, maar met een gezond en uitgerust lichaam heb je meer kans dat het de volgende keer wel lukt.

“Hoe draag je zorg voor je lichaam en hoe geef je je lichaam de beste rust?”

Wat voor mij rust betekent, betekent voor iemand anders stress. M.a.w. de ene gaat graag naar de sauna, terwijl de andere liever gaat wandelen in het bos. Dus, wat betekent rust voor jou? Waar kan jij echt van genieten? Of waar kunnen jullie als koppel samen van genieten?  Dit hoeven geen grootse dingen te zijn. Soms kan een zalig kopje thee op de bank al wonderen doen.

Heb je een vraag over deze blog of wil je gewoon even iets kwijt? Neem gerust contact met me op of plaats een reactie.

Even voorstellen…

Hallo, Ik ben Inge van Het Hoopvolle buikje. Ik ben 37 jaar, mama van Robbe en getrouwd met Marco.

Na mijn middelbare school, volgde ik de opleiding vroedkunde en de voortgezette opleiding sociale gezondheidszorg. Schooljaar 2017-2018 volgde ik de opleiding tot fertiliteitscounselor.

Ik deed dit niet zomaar… Vroeger droomde ik van een volle tafel, met veel kinderen. Maar al snel bleek dat dit niet zou lukken. Robbe is namelijk ons wonderkindje. Een tweede kindje kwam er dus niet. Na 6 inseminaties en 5 IVF -ICSI behandelingen bleek dat we nog 2 opties hadden: eiceldonatie of adoptie. Maar dat waren voor ons geen opties. We bleven dus secundair kinderloos. Een dikwijls vergeten vorm van kinderloosheid.

Velen zullen zeggen dat je er al eentje hebt en dat je maar tevreden moet zijn. Maar voor je zelf voelt dat niet zo. Ook om deze vorm van kinderloosheid kan en mag je rouwen. Dat weet ik nu. Gelukkig vond ik de juiste coach om me tijdens dit verwerkingsproces te begeleiden en op een dag besloot ik om niet meer in de slachtofferpositie te blijven zitten. De ervaring leerde me dat fertiliteitsbehandelingen een heel zwaar proces zijn. De ene dag leef je in hoop, de volgende dag spat je droom weer uiteen. Het brengt heel veel stress met zich mee.

Hoe ga je hier mee om? Ik heb zelf gevoeld en ervaren hoe belangrijk het is om begeleid te worden hierin. Dit motiveerde me om dit ook voor anderen te gaan doen.
Het hoopvolle buikje wil een plek zijn waar er tijd voor je gemaakt wordt en er echt naar je geluisterd wordt. Hier mag er gelachen en gehuild worden. Hier mag je boos zijn op de hele wereld, want hier maken we de moeilijkheden die je tegenkomt bespreekbaar.